Młotecki

Bardzo zależało mi na zaproszeniu Piotra Młoteckiego. W 1978 roku poprowadził on wyprawę, która długie lata była jednym z największych sukcesów eksploracyjnych w Himalajach. Rozległy i wielowierzchołkowy masyw Kangczedzongi miał wówczas dwa nietknięte przez człowieka szczyty: Kangczendzongę Południową (8476 m) i Środkową (8482 m). Oba szczyty należały do kategorii wysokich ośmiotysięczników, ostatnich, jakie zostały do zdobycia. Wyprawa Młoteckiego udała się nadzwyczajnie. 19 maja Eugeniusz Chrobak i Wojciech Wróż weszli na niemal dokładnie sto metrów niższą od głównego wierzchołka Kanczendzongę Południową, a trzy dni później Andrzej „Zyga” Heinrich, Kazimierz Olech i Wojciech Brański osiągnęli Kangczendzongę Środkową. Sukcesem były nie tylko pierwsze wejścia na dwa wysokie szczyty, ale był to nowy polski rekord wysokości pobity dopiero kilka miesięcy później przez Wandę Rutkiewicz na Evereście. Film zrealizowany podczas historycznej wyprawy zdecydowałem się pokazać w Lądku w dwudziestą rocznicę tego szczególnego sukcesu.

Jestem do dzisiaj pełen podziwu i szacunku dla Piotra. Nie musiał przyjeżdżać do Lądka. Bardzo już był schorowany. Po wylewie z trudem chodził, miał problemy z mówieniem i pamięcią. Naprawdę nie musiał, ale zdecydował się pofatygować kawał drogi i stanąć przed kilkusetosobową publicznością. Po projekcji Piotr wszedł na scenę i dodał swój komentarz do relacji, odpowiadał na pytania. Kiedy wracał na widownię, cała sala pożegnała go wielkimi brawami na stojąco. To był bardzo wzruszający moment. W geście publiczności był szacunek i podziw dla Piotra, piękny symbol porozumienia między młodym pokoleniem i starszym, zniedołężniałym człowiekiem. Było także serdeczne podziękowanie za determinację i odwagę wykazaną wówczas i… teraz. Widziałem, że nasz gość bardzo tę chwilę przeżywał.

Piotr zmagał się z chorobą jeszcze pięć lat. Zmarł w 2003 roku.