
Łukasz Supergan
Niektórzy nazywają go podróżnikiem, choć sam tak się nie przedstawia. Woli mówić, że jest człowiekiem, który spełnia swoje marzenia, nie dbając czy pasuje do jakiejkolwiek definicji. Jego pasją są długodystansowe wyprawy, podczas których pokonuje setki lub tysiące kilometrów, zazwyczaj samotnie.
Często jest w drodze, ponieważ szuka odpowiedzi na najważniejsze pytania. Podróżowanie jest dla niego próbą zrozumienia świata, poznania go z bliska, bez pośpiechu i powierzchowności, konfrontowaniem umysłu z „innym”. Wędrówka przez góry – szukaniem odpowiedzi o siebie samego i próbą uchwycenia tego, co niematerialne.
Jego przygoda z górami zaczęła się ponad 25 lat temu. Momentem, który do dziś uważa za przełomowy, była samotna wyprawa Łukiem Karpat w 2004 roku – pierwsze w historii samotne przejście tego łańcucha górskiego. Od tamtej pory przeszedł 20 000 km przez trudno dostępne tereny górskie Europy i Azji. Za swoje najważniejsze przedsięwzięcia uważa dwukrotne przejście Łuku Karpat, trawers Islandii ze wschodu na zachód i przejście irańskiego łańcucha gór Zagros. Wędrował w Himalajach, Karakorum, Tien-Szanie i Pamirze, przeszedłem grań Pirenejów oraz Izraelski Szlak Narodowy. W podróżach docenia nie tylko wyzwanie, ale przede wszystkim zrozumienie, jakie przynoszą. Wyprawy te zostały dwukrotnie wyróżnione w kategorii „Wyczyn Roku” na gdyńskich „Kolosach”, otrzymały też dwie nominacje do nagrody National Geographic Traveler. Dwie z nich stały się tematem książek.