
Małgorzata Kiełkowska
(ur. 1942 w Zwierzyńcu), taterniczka i alpinistka, z wykształcenia mgr fizyki (abs. UAM w Poznaniu) i fizykochemik, doktor nauk chemicznych; autorka przewodników wspinaczkowych, tłumaczka literatury górskiej i redaktorka. Od lat szkolnych uprawiała turystykę górską, od 1962 wspinała się w Tatrach latem (m.in. nowa droga na Staroleśnym Szczycie) i zimą (m.in. pierwsze zimowe przejście zach. filarem Małej Pośredniej Grani) oraz w Kaukazie (wejście na Elbrus przez Chotiu Tau), górach Bałkanów, Maroka, Półwyspu Pirenejskiego, Skandynawii i Turcji. Brała udział w śląskich wyprawach w Hindukusz w 1976 (Akher Chagh 7017 m, pierwsze przejście kobiece pn.-zachodniej flanki), Himalaje (śląska wyprawa na Lhotse w 1979) i Andy (1981, Cordillera Huayhuash, m.in. pierwsze polskie wejście na Nevado Rasac Norte, pierwsze wejście kobiece na pięciotysięczniki Ancocancha 5622 m, Nevado Raju Collota 5427 m). Aktywnie uczestniczyła również w organizacji innych śląskich wypraw w góry wysokie. Razem z mężem Janem opracowała pionierską serię 11 przewodników wspinaczkowych po skałkach Jury Krakowsko-Częstochowskiej (1977-1997). Jest autorką tłumaczeń z języka niemieckiego, m.in. książek: Biały Pająk Heinricha Harrera, 2000, 2013; Moje życie na krawędzi Reinholda Messnera, 2008; Góry we mnie Alexandra Hubera, 2012; czy Matterhorn Daniela Ankera, 2017. Była redaktorką kilkudziesięciu książek o tematyce górskiej, m.in. sześciu monograficznych przewodników alpinistycznych po Himalajach i Karakorum z serii,,Mountaineering Monograph” Jana Kiełkowskiego. Współautorka i współredaktorka siedmiotomowej Wielkiej Encyklopedii Gór i Alpinizmu Wydawnictwa STAPIS, zawierającej w sumie ponad 20 000 haseł i jedynej o takiej objętości na świecie.
Wspólnie z mężem Janem stworzyli bogaty zbiór literatury górskiej, obejmujący obecnie ponad 6000 tytułów ksiażek i czasopism oraz ponad 2000 tysiące map rejonów górskich, który stał się m.in. jedną z podstaw tworzenia Wielkiej Encyklopedii Gór i Alpinizmu. Oboje otrzymali nagrodę „Za szerzenie kultury górskiej” (2013) oraz Literacką Nagrodę im. Władysława Krygowskiego za rok 2013.